احمد مسجدجامعی با اشاره به گزارش کمیته فنی حادثه پلاسکو ضمن تقدیر و تشکر از کارشناسان و پژوهشگران این کمیته بابت انجام ساعت‌ها کار پژوهشی، گفت: گزارش کمیته فنی مدیریت شهری در مواردی با گزارش کمیته ملی پلاسکو همپوشانی دارد اما گزارش دولت در خصوص حادثه پلاسکو منصفانه و اخلاقی‌تر بود چرا که در گزارش اولیۀ دولت نواقص سازمان‌های دولتی مورد پذیرش قرار گرفته اما در پاسخ‌ها و گزارش‌های ارائه شده به شورا در جلسات مختلف که از سوی مدیران شهرداری و گروه های کارشناسی بیان شد انگار همه تقصیرها متوجه دولت و شهروندان است.
وی با بیان اینکه در ساعات طلایی حادثه مجموعه اقداماتی که صورت گرفته نشان دهنده ناتوانی و بی‌برنامگی است و این از برخی فقرات گزارش هم کم و بیش دریافت می‌شود، گفت: مثلا در گزارش آمده است که برای اطفای حریق در هر طبقه پلاسکو ۴۸۵ متر مکعب آب به طور مستقیم لازم بود که انتقال آب از سطح زمین تا ارتفاع ۴۰ متری با تجهیزات فعلی غیر ممکن بوده است و بر همین اساس با توجه به امکانات موجود استراتژی خنک نگه داشتن ساختمان در دستور کار قرار می‌گیرد و حال جای سوال است که چرا شهرداری بودجۀ آتش نشانی را در اختیار آن مجموعه قرار نداده، به گونه‌ای که ما شاهدیم ۱۹۸ میلیارد تومان از اعتبارات آتش نشانی از محل اخذ عوارض دو درصد پرداخت نشده است و چرایی این مسئله هنوز در ابهام قرار دارد. شهرداری در تخصیص بودجه چه اولویتی مهم‌تر از جان و مال انسان‌ها داشته است؟ این در حالی است که بسیاری از ساختمانهای مجوز داده شده ارتفاعی بیش از ۴۰ متر دارند، به واقع آتش نشانی برای چنین فضاها و بناهایی تجهیز نشده است. آتش نشان ها می گفتند در زیر زمین نیز به عمق دهها متر و در چندین و چند طبقه تاسیسات ایجاد شده است و اگر ما در آنجا گرفتار بحران شویم هیچ کاری از هیچ کسی ساخته نیست.
وی با بیان اینکه بر اساس این گزارش به دلیل همجواری پلاسکو با ساختمانهای اطراف امکان عملیات و اطفای حریق به صورت گسترده و همه جانبه وجود نداشته گفت: این در حالیست که پلاسکو در کنار دو خیابان عریض قرار داشته، حال تصور کنید اگر اتفاقی مشابه در برج‌های بلندمرتبه‌ای که در کوچه‌های ۱۰ – ۱۲ متری مجوز داده‌اید رخ دهد، چه باید کرد؟ در نظر بگیرید که مجوز برج‌هایی صادر شده که مثل قوطی کبریت کنار هم قرار گرفته اند و هیچ کدام هیچ حریمی ندارند. آتش نشانان نیز بارها عنوان کرده‌اند که حتی در خیابان‌هایی مانند خیابان فرشته و مقصودبیک که عرض کمی دارند با مشکل رفت و آمد روبرو هستند، حال چه برسد به کوچه‌های کم‌عرض با برج‌های بلند. همه اینها نشان دهنده این است که شهرسازی ما نیز آسیب پذیر و آسیب‌زا و غیر کارشناسانه است، اما می‌بینیم که همچنان به همین شیوه ادامه می‌دهیم و از آن دفاع می کنیم چون درآمدزا است.
ادامه مطلب
به گزارش ماهنامه مهندسی حفاظت از حریق، دکتر سیدمهدی حجتی (وکیل دادگستری و استاد دانشگاه)، دکتر مرتضی ناجی زواره (وکیل دادگستری و استاد دانشگاه)، دکتر سیدمحمود علیزاده طباطبایی (وکیل دادگستری و عضو هیئت مدیره کانون وکلای مرکز)، حسن فرجی (وکیل دادگستری و دبیر حزب اسلامی رفاه کارگران) و دکتر نادر شکری (مدرس دانشگاه و مدیرکل تدوین قوانین و امور شورا شهرداری) موضوعات مطرح شده را به بحث و بررسی گذاشتند.
در مهندسی حریق می خوانید: همچنین در این نشست تاریخچه ای از لایحه مدیریت جامع شهری بیان و بر کاهش تصدی گری دولت در بخش های مرتبط با مدیریت شهری و اعطای این اختیارات به شوراها، شهرداری ها و بخش خصوصی اشاره و بر مدیریت یکپارچه شهری برای جلوگیری از چنین حوادثی تاکید شد.
تفسیر موادی از قانون کار و تبیین وظایف وزارت کار، رفاه و امور اجتماعی درخصوص پیشگیری از حوادثی چون حادثه پلاسکو بالاخص مسولیت بازرسان فنی وزارت کار براساس ماده ۱۰۵ قانون کار و همچنین مصوبه مورخ ۹۳/۱۰/۱۸ هیات وزیران، بررسی نقش شورای نظام صنفی در نظارت ایمنی بر واحدهای صنفی بر اساس بند ز ماده ۳۷ قانون نظام صنفی، تفسیر حقوقی و دقیق از بند ۱۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری ها و نیز ابطال رای کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری درخصوص پلمپ پلاسکو بخاطر تغییر کاربری و ابطال ان در دیوان عدالت اداری از دیگر محورهای مهم بررسی شده در این نشست بود.
ادامه مطلب
به گزارش ماهنامه مهندسی حفاظت از حریق، ساختمان تجاری پلاسکو در خیابان جمهوری تهران که طبقه نهم آن از ۸ صبح پنج‌شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵ دچار حریق شده بود، بعلت ضعف ساختاری سازه فولادی و شدت حرارت آتش‌سوزی فرو ریخت. در این حادثه بیش از ۲۰۰ آتش‌نشان به محل اعزام شده بودند که متاسفانه در اثر فروریختن ساختمان، ۱۶ نفر از آتش‌نشانان و ۴ نفر مالکینی که علیرغم اخطارهای آتش‌نشانان و پلیس، برای برداشتن اسناد و اموالشان به ساختمان برگشته بودند، در زیر صدها تن آوار مدفون شدند.
لیکن عدم توجه به این مهم ضمن آنکه غم‌انگیزترین تراژدی سال ۱۳۹۵ را رقم زد، ضربه‌ای مهلک بر اقتصاد صنعت پوشاک تهران، در بحبوحه رونق اقتصادی ایام آخر سال وارد کرد.
البته برخی با این ادعا موافق نیستند و فرضیاتی مانند وقوع انفجار در طبقات فوقانی پلاسکو را مطرح می‌کنند و این گونه نتیجه می‌گیرند که برج ۱۷ طبقه اسکلت فلزی نمی‌ریخت، اگر انفجاری در آن رخ نداده بود. فرضیه‌ای که برخی از موافقانش، برای اثباتش دلایلی نیز می‌تراشند و مستنداتی نیز ارائه می‌کنند.
انگار نه انگار که می‌بایست بررسی کرد چرا این سازه فروریخت؟ آیا در طراحی سازه آن خطایی وجود داشت، یا در اجرایش خوب عمل نشده بود؟ اگر ضعف سازه عامل ریختنش بود، چه می‌شد کرد که از فروریختنش جلوگیری شود و چه باید کرد در آینده سازه های مشابه یا حتی ساختمان های نوساز از گزند چنین آسیب های مرگباری در امان باشند؟
ادامه مطلب(کلیک کنید)