به گزارش ماهنامه مهندسی حفاظت از حریق، دکتر سیدمهدی حجتی (وکیل دادگستری و استاد دانشگاه)، دکتر مرتضی ناجی زواره (وکیل دادگستری و استاد دانشگاه)، دکتر سیدمحمود علیزاده طباطبایی (وکیل دادگستری و عضو هیئت مدیره کانون وکلای مرکز)، حسن فرجی (وکیل دادگستری و دبیر حزب اسلامی رفاه کارگران) و دکتر نادر شکری (مدرس دانشگاه و مدیرکل تدوین قوانین و امور شورا شهرداری) موضوعات مطرح شده را به بحث و بررسی گذاشتند.
در مهندسی حریق می خوانید: همچنین در این نشست تاریخچه ای از لایحه مدیریت جامع شهری بیان و بر کاهش تصدی گری دولت در بخش های مرتبط با مدیریت شهری و اعطای این اختیارات به شوراها، شهرداری ها و بخش خصوصی اشاره و بر مدیریت یکپارچه شهری برای جلوگیری از چنین حوادثی تاکید شد.
تفسیر موادی از قانون کار و تبیین وظایف وزارت کار، رفاه و امور اجتماعی درخصوص پیشگیری از حوادثی چون حادثه پلاسکو بالاخص مسولیت بازرسان فنی وزارت کار براساس ماده ۱۰۵ قانون کار و همچنین مصوبه مورخ ۹۳/۱۰/۱۸ هیات وزیران، بررسی نقش شورای نظام صنفی در نظارت ایمنی بر واحدهای صنفی بر اساس بند ز ماده ۳۷ قانون نظام صنفی، تفسیر حقوقی و دقیق از بند ۱۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری ها و نیز ابطال رای کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری درخصوص پلمپ پلاسکو بخاطر تغییر کاربری و ابطال ان در دیوان عدالت اداری از دیگر محورهای مهم بررسی شده در این نشست بود.
ادامه مطلب
به گزارش ماهنامه مهندسی حفاظت از حریق، ساختمان تجاری پلاسکو در خیابان جمهوری تهران که طبقه نهم آن از ۸ صبح پنج‌شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۵ دچار حریق شده بود، بعلت ضعف ساختاری سازه فولادی و شدت حرارت آتش‌سوزی فرو ریخت. در این حادثه بیش از ۲۰۰ آتش‌نشان به محل اعزام شده بودند که متاسفانه در اثر فروریختن ساختمان، ۱۶ نفر از آتش‌نشانان و ۴ نفر مالکینی که علیرغم اخطارهای آتش‌نشانان و پلیس، برای برداشتن اسناد و اموالشان به ساختمان برگشته بودند، در زیر صدها تن آوار مدفون شدند.
لیکن عدم توجه به این مهم ضمن آنکه غم‌انگیزترین تراژدی سال ۱۳۹۵ را رقم زد، ضربه‌ای مهلک بر اقتصاد صنعت پوشاک تهران، در بحبوحه رونق اقتصادی ایام آخر سال وارد کرد.
البته برخی با این ادعا موافق نیستند و فرضیاتی مانند وقوع انفجار در طبقات فوقانی پلاسکو را مطرح می‌کنند و این گونه نتیجه می‌گیرند که برج ۱۷ طبقه اسکلت فلزی نمی‌ریخت، اگر انفجاری در آن رخ نداده بود. فرضیه‌ای که برخی از موافقانش، برای اثباتش دلایلی نیز می‌تراشند و مستنداتی نیز ارائه می‌کنند.
انگار نه انگار که می‌بایست بررسی کرد چرا این سازه فروریخت؟ آیا در طراحی سازه آن خطایی وجود داشت، یا در اجرایش خوب عمل نشده بود؟ اگر ضعف سازه عامل ریختنش بود، چه می‌شد کرد که از فروریختنش جلوگیری شود و چه باید کرد در آینده سازه های مشابه یا حتی ساختمان های نوساز از گزند چنین آسیب های مرگباری در امان باشند؟
ادامه مطلب(کلیک کنید)